شماره هفتی که در هفته های اخیر آهسته آهسته شاهد ندیدنش در زمین تمرین بودیم
 |
رونالدو می رود و یا می ماند؟ سوال تکراری این تابستان که با وجود مطمئن نبودن بسیاری می دانستند که او خواهد رفت اما کجا، این مشخص نبود، اما آن چیزی که مشخص بود و می دانستیم این بود که اتفاقی افتاده است. بهترین مهاجم جهان، قوی ترین بازیکن دنیا، دارنده پنج عنوان توپ طلای جهان، بهترین گلزن لیگ های مختلف اروپا، قهرمان بزرگ در دنیای فوتبال و جامعه مجازی و رسانه های اجتماعی در حال از دست دادن چیزی ست که می تواند به او ضربه محکمی بزند و او را از اوج به نکته ای پرتاب کند که دیگر به او به مانند یک قهرمان فوق ستاری غیر قابل دسترس نگاه نکرد.
به نظر میرسد آن هاله ای خاص حول و حوش کریس در حال از بین رفتن است، آن عظمت و ویژگی ای که او را تبدیل به سوپرقهرمانی کرده بود که هر تیم بزرگ اروپایی خواهان به خدمت گیری اش بودند. آن غروری که او را غیر قابل دسترس می کرد حالا در حال از دست رفتن و شکستن است.
بیش از یک ماه است که شاهد شایعات زیادی بودیم، شاهد معامله ای که تا همین اواخر غیر قابل تصور بود اما همواره سوالی نیز در کنارش مطرح میشد، ایا رونالدو می ماند؟ و پاسخ همان بود که تا همین چند روز پیش نیز شنیده میشد، شاید.
اما و اگر و ابهامی که از روزهای پایانی فصل گذشته شروع و در فصل تابستان پررنگ تر و بعد به نقطه اوج خود رسید، تا مدتهای زیادی تکلیف نهایی او و یووه به درستی با وجود پیش بینی های این مدت نامشخص بود. بلاتکلیفی که بیش از رونالدو به یوونتوس؛ باشگاه بزرگ یووه در کنار مربیان و بازیکنانش ضربه زد.
این تردید در کنار پاسخ همیشگی شاید با مرور زمان بیشتر به جواب آری نزدیک و بعد قطعی شد اما همواره تاکید میشود که او برای پیروزی های بیشتر به تیم دیگری می رود. نکته ای که از ابتدا شنیده میشود و حامیان و نزدیکان کریس تاکید داشتند او بعد از رقابت های یورو تصمیم خود را علنی خواهد کرد، او خواهد گفت چه می خواهد و چه خواهد کرد اما زمان گذشت، هفته ها گذشت و کریس نه تنها حرف شفاف و روشنی نزد بلکه دچار تردید شد، تردیدی که در چهره او نیز نمایان شد، به خوبی مشخص است که او چیزی می خواهد که چندان در دسترس اش نیست یا هدفی دارد که با شرایط کنونی یکسان نیست و این مسائل او را ازار می دادند، آزاری که می تواند در شخصیت و نوع بازی او به طور عجیبی تاثیر گذارد و او را از یک فوق ستاره بزرگ به یک بازیکن معمولی تبدیل کند. او به خوبی از شرایط ذهنی و روحی خود اگاه است، خود را به خوبی می شناسد اما این شناخت برای این روزها و شرایطی که در دسترس او بودند نیز نکته های مثبت و امیدبخشی را نشان اش نمی داند. همین مسئله نیز او را بیشتر از قبل درگیر و ایستا کرده، از او پویایی و انگیزه ای نمی دیدیم، او دیگر همان فوق ستاره همیشگی نبود، حتی ترسی نیز به دل رقبا نمی انداخت، اما مطمئنا رونالدو نمی خواست که جامعه بزرگ فوتبال و هوادارانش بدانند و مطمئن شوند که او را هیچ تیمی نمی خواهد! کریس رونالدو، دارنده پنج توپ طلا و بهترین بازیکن جهان بدون مشتری است و تلاش می کرد تیمی او را جذب کند! و از یووه می خواست او را بازیکن ازاد خطاب کند تا به هر تیمی که می خواهد برود زیرا کسی او را نمی خرید و هیچ تیمی حاضر به دادن چنین دستمزدی نبود. حتی منچستر سیتی!
اما این مسائل عادی و طبیعی به نظر نمی رسند و شاید کلید ماجرا به دنیای خارج از فوتبال ربط داده شود نمی دانیم، ولی درست در حالی که کریس بر روی دست مسولین یووه مانده بود، مسی، رقیب همیشگی او در یک چشم بهم زدن راهی پاری سن ژرمن شد اما رونالدو همچنان در لیست انتظار ماند و با وجود اینکه همه می دانیم او تمام تلاش خود را برای رسیدن به اخرین پناهگاه قابل دسترس اش، منچستریونایتد کرد اما واقعیت این بود که هیچ باشگاهی دیگری او را مانند سابق نمی خواست.
حتی یووه نیز او را نمی خواست، از ابتدای فصل مشخص بود که این دو طرف تمایل زیادی به ادامه راه ندارند؛ در کنار مکس الگری ای که نشان داده هرگز گوش اش با دستورات رونالدو همخوانی ندارد و هرگز تیم اش را فدای تک بازیکن نمی کند مدیرانی بودند که نیاز به پول در قبال فروش رونالدو داشتند نیز از این تک راه باقی مانده استقبال می کردند، راهی که در پایان انجام شد اما مطمئنا یووه و یوونتوسی ها بیشترین ضربه ممکن را از شرایطی که رونالدو ایجاد کرد،از غرورش و بی لطفی پایانی او خواهند خورد زیرا زمانی که بانوی پیر به او برای تصمیم گیری و روشن کردن شرایط اش داد هرگز برای بازیکن دیگری داده نمیشود و این پرتغالی با زمان خریدن برای خود تنها دست مدیران یووه را برای یارگیری صحیح در طول نقل و انتقالات تابستان خالی گذاشت تا شرایط خود را سامان ببخشد و این برای تیفوسی های بانوی پیر هرگز بخشیدنی نخواهد بود.
هوادارانی که زخم خورده، دلگیر و مطمئنا با بی نظمی به وجود آمده و دو امتیاز از دست رفته دیدار نخست و سه امتیاز در بازی دوم، در کنار نتایج رقبا در شرایط روحی چندان خوبی برای شروع یک فصل سخت نیستند اما این گروه تلاش خواهند کرد تا یک بار دیگر همراه یووه به اوج برگردند با این وجود می کوشند تا دلایل منطقی تری برای جدایی رونالدو از یووه پیدا کنند اما این مسئله نیز چیزی از خشم گروه تیفوسی ها از بازی گرفتن شدن یووه توسط رونالدو تا اخرین لحظه کم نمی کند. خشمی که در شبکه های اجتماعی با جمله هایی نظیر بدون او بردیم و همچنان خواهیم برد به خوبی به چشم می خورد و تلاش برای دوباره دیدن یوونتوسی بدون اتکا به یک تک ستاره و بدون شماره هفتی که در روزهای اخیر آهسته آهسته شاهد ندیدنش در زمین تمرین بودیم، جدایی که با کم لطفی فوق ستاره پرتغالی به باشگاه یووه به ویژه هوادارانش همراه شد اما نوید یوونتوسی جدید با دادن فضای بیشتر به بازیکنانی نظیر دیبالا و جوان قابل اعتمادی می دهد که در کنار خرید چند مهره کارساز یک بار دیگر اقتدار یوونتوس را نشان دهد.
با این حال تیفوسی های یوونتوس کسانی که بانوی پیر را از سالیان دور دنبال می کنند همواره شاهد حضور ستاره های محبوب و وفاداری بودند که تاریخ حیات یووه به آنها در کنار پیروزی های ارزشمندی که بیانکونری کسب کرده افتخار می کنند و نام هایی که برای همیشه به عنوان وفاداران یووه در بنیاد این باشگاه به یادگار مانده و خواهند ماند، بزرگانی که همواره با وجود بزرگی و وفاداری شان تاکید داشتند ما بازیکنان، قهرمانان می آییم و می رویم و اما تنها چیزی که می مانند و ارزش دارد آن یوونتوس است. بی تردید نام کریس رونالدو در تاریخ یووه حک خواهد خورد؛ ستاره ای که در سه سال حضورش در یووه توانست به افتخارات شخصی اش بیافزاید اما در مجموع نتوانست پیروزی بزرگ تیمی را تجربه کند (دلایل زیادی در این خصوص مطرح شد که همواره از آن خواندیم و دلایلی مانند نبود بازیکن مناسب در کنار رونالدو؛قدرتمند نبودن تیمی و مسائلی از این قبیل که حالا نیز برای جدایی یکی از دلایل مهمی ست که مد نظر گرفته میشود اما در کنار تمام احتمالات باید خاطر نشان کرد که حتی هم تیمی ها و مربیان این سه اخیر با نظر رونالدو در یووه حضور داشتند، نیمکت مربیان که هربار تغییر کرد و به تیم ضربه زیادی نیز زد با تاکید کریس و گفتن موافقت نهایی برای حاضر شدن با کار کردن در کنار این مربیان تغییر می کرد و در نهایت دانستن شرایط مربیگری مکس الگری که خود رونالدو نیز می دانست او آن مربی تحت سلطه یک بازیکن نیست.) با این وجود هواداران و مجموعه یووه برای همیشه برای کریستیانو رونالو احترام زیادی قائل هست و برای تمام تلاش ها، گل هایی که به ثمر رساند و عملکردش از او ممنون خواهد بود اما نامش در میان سمبل های وفادار و بی نظیر یوونتوس جایی نخواهد داشت و هیچ هواداری رونالدو را برای بازی دادن یووه در آخرین ماه های حضورش در این تیم و خرید زمان برای خودش را نه از یاد می برد و نه خواهند بخشید.
